"تکنواز"

بر اساس کتابی از استیو لوپز

محصول: 2009 آمریکا

کارگردان: جو رایت

موسیقی: داریو ماریانلی

بازیگران: جیمی فاکس، رابرت داونی جونیور و کاترین کینر

 

"تکنواز" یک فیلم درامه که بر اساس کتاب The Soloist، نوشته‌ی "استیو لوپز"، ساخته شده و داستان واقعی زندگی مردی به نام "ناتانیل آیرز" رو تعریف میکنه؛ موسیقی‌دانی که دچار شیزوفرنی شده و بی خانمان میشه.

 

خلاصه داستان:

ژورنالیستی به نام "استیو لوپز"(رابرت داونی جونیور)، که برای روزنامه‌ی L.A. Times مقاله مینویسه، با مرد سیاه پوستی به نام "ناتانیل آیرز"(جیمی فاکس) آشنا میشه؛ بی خانمانی که تنها عشق اون موسیقیه و تنها دوستش، ویلونشه. لوپز تصمیم میگره تا داستان زندگی اون رو بنویسه و ... .

 "تکنواز" یکی از بهترین فیلمهاییه که تو این مدت دیدم: یک فیلم تاثیرگذار و پر از احساسات. ناتانیل آیرز یک بی‌خانمانه، اما با این وجود تمام عشقش موسیقیه. فقط و فقط موسیقیه که براش اهمیت داره و برای بهتر شدن در اون هر کاری میکنه. اون هیچی نمیخواد؛ طوری که حتی وقتی لوپز بهش پیشنهاد میده که تو آپارتمان زندگی کنه، قبول نمیکنه چون فقط موسیقی براش مهمه. این عشق، عشق واقعیه. حتی لوپز هم اون رو درک نمیکنه و حتی اعتراف میکنه که هیچ وقت در زندگیش، اون قدر که آیرز موسیقی رو دوست داره، چیزی رو دوست نداشته. اما استیو در ابتدا فقط به دنبال نوشتن داستانشه و نه چیز دیگه‌ای. با این وجود، آیرز اون رو دوست خودش میدونه. بعد از سال‌ها بی خانمانی، احساس میکنه که کسی به اون اهمیت میده و حس میکنه که تنها نیست. دوستی آیرز، به تدریج لوپز رو هم عوض میکنه. هر لحظه‌ی این فیلم، پر از احساساته و علاوه بر داستان محشر اون، هنرپیشه‌ها هم در احساسی بودن صحنه‌ها نقش زیادی دارن.

 بازی جیمی فاکس در این فیلم واقعا تاثیرگذاره. فاکس حقیقتا با استعداده و طوری در نقشش فرو میره که فراموش میکنید اون جیمی فاکسه. شما فقط آیرز رو میبینید. داونی هم تونسته نقش خودش رو اون طور که باید ایفا کنه. داونی رو کمتر در فیلم‌های جدی یا این طور احساسی دیدید اما با این حال، اون به خوبی از پس نقش لوپز براومده.

علاوه بر داستان، فیملنامه‌ی فیلم هم خیلی قوی بوده و  فیلم پر از دیالوگ‌های فوق‌العاده‌است:

Nathaniel Ayers: Beauty is art, music is beauty.

***

Steve Lopez: "Points West" by Steve Lopez. A year ago, I met a man who was down on his luck and thought I might be able to help him. I don't know that I have. Yes, my friend Mr. Ayers now sleeps inside. He has a key. He has a bed. But his mental state and his well-being, are as precarious now as they were the day we met. There are people who tell me I've helped him. Mental health experts who say that the simple act of being someone's friend can change his brain chemistry, improve his functioning in the world. I can't speak for Mr. Ayers in that regard. Maybe our friendship has helped him. But maybe not. I can, however, speak for myself. I can tell you that by witnessing Mr. Ayers's courage, his humility, his faith in the power of his art, I've learned the dignity of being loyal to something you believe in, of holding onto it. Above all else, of believing, without question, that it will carry you home.

***

Steve Lopez: Mr. Ayers, I'm honored to be your friend.

 

ضرب‌آهنگ فیلم کمی کنده اما اگه این ژانر رو میپسندید، کنار اومدن با این مسئله آسونه . با این وجود "تکنواز"، فیلم خوش ساختیه.  در خیلی از صحنه‌های فیلم، آیرز رو میبینید که قطعه‌ای از بتهوون اجرا میکنه. موسیقی تاثیرگذار بتهوون، فضای فیلم رو احساسی تر کرده.

دیگه نمیدونم باید چی بگم. "تکنواز" یک درام دوست داشتنیه درباره‌ی عشق... عشق واقعی. فیلمیه که باید ببینید....

A must-see movie about love… so touching and so beautiful